11 Ocak 2016 Pazartesi

                                                 HER ŞEY SANAT İÇİN

              Sanat için soyunurum da sevişirim de… Sevişme sahnelerinde oynamayanlara çok gülüyorum..Bu sözler zamanımızın revaçta olan dizi ve filmlerinde oynamış, halkımızın beğenisini celp etmiş bazı hanımlara ait. Eğer basur gibi bir rahatsızlığınız varsa tedavi için doktorun görmesi gereken yer malumdur. Dolayısıyla sağlık da ayıp olmaz anlayışı, benim için kolay benimsenebilir bir hal alıyor.

             Peki ya sanat… İnsanlara kendisi için soyunmaya zorlayan kavram gerçekten bunu istiyor mu? Bir film içinde sevişme sahnesinin olmasının sebebi, olayları tüm açıklığı ile sınırlamadan tamamen doğal bir şekilde anlatmak  ise, bu durumda benim aklıma insanların ortalama her gün yaptıkları en doğal iş olan tuvalet ihtiyacı geliyor. Olayları doğallığıyla anlatmaksa amaç, ben sinemalarda bu hanım kardeşlerimin tuvalet sahnelerini de görmek istiyorum aksi halde hayat damarlarımız tıkanmış olur. Dizi ve filmlerimizde hiç tuvalete gitmeden haftada beş defa moralimizi alt üst eden bir kondisyonla sevişmeleri  neden? Basit… Gişe…

            Tuvalet sahnesi insanların hiçbir beğeni kriterine hitap etmez. Ama sevişme sahnesi hormonlardan  başlar insanların başkalarının özel hayatına merakına kadar bir çok tele dokunur ve o telden çıkan ses para sesidir. Önce başrol oyuncularının seviştiği medyaya duyurulur. Röportajlar yapılır. Başrol oyuncularına sevişme sahnesinde neler hissettiniz diye sorulur, onlar biz işimizi yapıyoruz bir şey hissetmemiz zaten mümkün değil falan deyip gülüşürler. Bu sevişme sahnesi sayesinde film gündemde tutulur ve film vizyona girdiği anda rekorlar kırmaya başlar.Ama başrollerimiz hala sanat için soyunduklarını söylerler. Para için soyunduk denmez çünkü ayıp.

             Sanat için soyunurum demek, sanata verilen önemi gösterebilir ama aynı zamanda mahremiyeti  kıymetsizleştirmektir. Sanat için soyunulmaz demiyorum ama sanatı soyunmaya layık gördükten sonra bunun mahremiyete zarar vermeyeceğini söylemek yanlıştır.Mahremiyet ve sanat arasında tercih yapılması kaçınılmazdır. Son söyleyeceklerim saçma gelebilir belki ama gerçekten böyle hissettiğim için yazıyorum. Bu tip rolleri kabul eden oyuncu arkadaşların olayın sadece kendileriyle alakalı olmadığını idrak etmeleri  gerekiyor. Bana kalırsa genç oyuncu arkadaşların oynadıkları bu rollerde ileride olacak çocuklarının ve eşlerinin de hakları vardır.

Vesselam…